یادداشت محمودخان برهان‌اف
وقتی خوب فکر می‌کنید، می‌بینید که این سیاستهای ضد دینی و دخالتهای بیجای حکومت تاجیکستان در زندگی خصوصی مردم، هیچ منفعتی برای حکومت ندارد. نه تنها منفعتی ندارد، بلکه به عکس مردمی بی این هم ناراضی را نسبت به حکومت ناراضیتر می‌کند.
پس چرا حکومت دست به این کارها می‌زند؟
از مبارزه با ستر و حجاب چه سودی عائد حکومت می‌شود؟ و عموماً طرز پوشش و ستر و حجاب بانوان چه ضرر و زیانی برای حکومت دارد؟
همینطور، رسم و رسوم مردم و جشن و مراسم آنها چه دخلی به حکومت دارد؟
آیا مردم از حساب بوجه دولت خراجات می‌کنند؟
تنها چیزی که به ذهن می‌رسد این است که یا در میان دستهایی پشت پرده قرار دارد که با این کارها می‌خواهد مردم را ضد حکومت بشوراند. و یا اینکه حکومت گمان می‌کند با این کارها می‌تواند مردم را درگیر اینگونه مسائل کرده، ذهن آنها را از مشکلات و مطالبات اصلی منحرف نماید.
در هر دو صورت، این کارها بر ضد حکومت تمام می‌شود؛ زیرا نتیجه آن در هر صورت، ایجاد نامنی روانی، اجتماعی و حتّی اقتصادی برای مردم است. و این نامنی می‌تواند زمینه ناراضیگی و حتّی اعتراضات عمومی و اجتماعی را به وجود آورد.
آیا هیچ نیروی مخالفی به این اندازه می‌تواند بر ضد حکومت کار کند؟
اساساً، با وجود چنین سیاستهای ناسنجیده، آیا نیازی هم به مخالفان سیاسی این حکومت باقی می‌ماند؟
